Suç ve Ceza Hukukunun Evrimleşmesi

Suç ve Ceza Hukukunun Evrimleşmesi

Suç ve Ceza Hukukunun Evrimleşmesi, zamanın başlangıcından beri var olmuştur, ancak insanlığın onunla başa çıkma biçimleri evrimleşmiştir. Bu evrimleşme suç ve ceza hakkında; insanlığın nasıl büyüdüğü ve geliştiğine dair birçok detayı da içerisinde barındırmaktadır.

Peki suç ve ceza ne zaman başladı? Yüzyıllar boyunca nasıl değişti? İnsanları suç işlemeye iten faktörler nelerdir?

Zamanın başlangıcından beri insanlar intikamı geçerli bir cezalandırma biçimi olarak görmüşlerdir. Aynı zamanda tarih bize aslında cezaların genellikle bir suçun kurbanı tarafından; intikam veya geri ödeme olarak verildiğini söyler. Aynı zamanda, ceza suçla eşleşmemiştir ve ceza suça göre çok şiddetli olmuştur.

Cezanın Tarihi Nedir?

Romeo ve Juliet eserinde olduğu gibi; sürekli birbirlerinden intikam almak isteyen ailelere sahip olmanın verimli bir yaşam biçimi olmadığı anlaşılınca; suç ve ceza ile ilgili yasalar oluşturulmuştur. Bu yasalar cezanın suç ile eşleşmesi için tasarlanmıştır. Çoğu zaman olmasa da; ceza bir intikam biçimi olarak mağdur tarafından belirlenmesi istenir.

Hammurabi Kanunları

MÖ 1792’den 1750’ye kadar hüküm süren bir Babil kralıydı. Hammurabi Kanunları; aile hukukundan sözleşmelere ve büyük suçlara kadar farklı türdeki suçlar ve anlaşmazlıklar için bir dizi kuralı içermekteydi.

Bunlar suçlunun yaşına, sosyal sınıfına ve cinsiyetine göre belirlenen cezalardı. Örneğin, zengin bir adam hırsızlıktan suçlu bulunursa; bir kölenin hırsızlıktan suçlu bulunmasından daha yüksek bir para cezasına çarptırılır. Alternatif olarak, zengin bir insanı öldürmenin cezası bir köleyi öldürmenin cezasından çok daha ağır olacaktır.

Platon ve Aristoteles

İlk filozoflar, bugün suç ve cezaya bakış açımızda önemli bir rol oynamaktadır. Ayrıca suç ve cezanın neden önemli olduğunu anlamamıza yardımcı olurlar. İnsanlığın bir suç işleme sebebinin bir cezanın ne kadar şiddetli olması gerektiği üzerinde etkisi olabileceğine anlamasına yardımcı oldular.

Platon: insanların suç işlemelerinin başlıca nedeninin eğitim ve zenginlik eksikliği olduğunu iddia etti. Yoksulluk içinde yaşayan ve eğitimsiz insanlar -muhtemelen eğitim almaya güçleri yetmediği için- suç işlemeye, genellikle hayatta kalmak için daha fazla eğilimliydi. Platon, suçların elbette cezalandırılması gerektiğini düşünüyor. Ancak ceza, suçun ciddiyetinden ziyade kusurun derecesini yansıtmalıdır. Örneğin, bir adam aç ailesini beslemek için ekmek çalarken yakalanırsa, kendisi için ekmek çalan bir adamdan daha az ceza almalıdır.

Aristoteles: Suça verilen cezaların ve tepkilerin başkalarının suç işlemesini önlemek için bir fırsat olarak kullanılması gerektiğini açıklıyordu. Suçlular cezalandırıldığında; toplumun geri kalanını aynı suçu işlememesi için uyarır. Suçluya bir daha suç işlememesini hatırlatacak kadar şiddetli olması gerektiğine inanıyor.

Orta Çağ ve Hristiyanlık

Suç ve cezanın evrimi, Hıristiyanlığın yükselişinin onu yeniden din ile yakından bağlantılı hale getirdiği Orta Çağ’da birkaç adım geriye gitti. Cezalar bir kişinin suçluluğunun belirsiz olduğu durumlar için belirlenmiş bir tür ceza da dahil olmak üzere; şiddetli ve çoğu zaman insanlık dışıydı çünkü suçluyu şeytanın etkisinden kurtarmak için tasarlanmışlardı.

Suç ve ceza tarihi boyunca birkaç kez ortaya çıktı ve ortadan kayboldu. Ancak kilise ve devletin nihai olarak ayrılması, suç ve ceza hakkında yeni bir düşünme biçimini beraberinde getirdi.

Suç ve Ceza Bugün Nasıl Değişti?

Bugün suçlarla ve suçlularla nasıl başa çıktığımızdaki en büyük değişiklik, yasal olarak izin verilen ceza türlerinde. Son olarak artık suçluları bir intikam eylemi olarak cezalandırılmıyor; acı çektirmek için tasarlanmış işkence içeren cezalar da bulunmuyor. Bunun yerine, suça reformla yanıt vermeye daha fazla odaklanılmaktadır.

Dünyanın En Yüksek Güvenlikli Hapishaneleri konulu blog yazımız için tıklayınız.

Suç ve Ceza Hukukunun Evrimleşmesi